گزارش میدانی جام جم از قیمت جهیزیه
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۷۶۴۰۹
موضوعی که البته با قیمت‌های سرسام‌آور کالاهای برقی، چندان هم دور از انتظار نیست. حالا و در حالی که مسؤولان از قیمت ۳۰ میلیون تومانی برای خرید یک جهیزیه تمام ایرانی می‌گویند، مشاهدات میدانی ما از سه‌راه امین‌حضور، نشان می‌دهد که یک حساب سرانگشتی برای خرید معمولی‌ترین لوازم‌برقی جهیزیه، چیزی بیشتر از ۶۰ تا ۷۰ میلیون تومان هزینه خواهد داشت؛ آن‌هم خرید جهیزیه فقط در صنف لوازم‌برقی و آن‌هم فقط ایرانی؛ چرا که بر خلاف انتظار برخی از اجناس ایرانی، قیمتی چند برابر کالای مشابه‌خارجی خودشان دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این روایت تکراری این روزهای مشهورترین بازار لوازم خانگی تهران است که برخلاف همیشه، روزهای آرام و راکدی را می‌گذراند؛ روزهایی که نه فروشنده‌های مغازه‌هایش سر ذوق هستند و نه مشتری‌هایی دارد که با خیال امن و آسوده، مشغول خرید باشند و دغدغه قیمت نداشته باشند.
خیابان‌ها و کوچه‌هایش شلوغ است؛ آنقدر که صدا به صدا نمی‌رسد اما همه همدیگر را می‌شناسند. معلوم است گعده خودشان است که بازار را شلوغ کرده‌است و خیلی خبری از غریبه‌هایی که مشتری به حساب بیایند نیست اما همانقدر که این بیرون هیاهو است، داخل پاساژها و مغازه‌ها، خلوت و ساکت است و برخلاف تصور، خبری از حضور پرشور و شوق زوج‌های جوان و خانواده‌هایشان، مگر به تعداد انگشت‌شمار نیست؛ انگار که این روزها، امین‌حضوری‌ها در سوت و کورترین حالت ممکن به سر می‌برند.
این را فروشنده یکی از مغازه‌هایی که نمایندگی برندی خارجی را دارد می‌گوید و ادامه می‌دهد:« بازار خوابیده؛ ایرانی و خارجی هم نداره.» اما در میان همین سکوت، توجه‌مان به یکی از همان مشتری‌های انگشت‌شماری که در بازار حضور دارند جلب می‌شود. نگاه جست‌وجو گر دختر جوانی که کمی جلوتر از پدر و مادرش راه می‌رود، نشان می‌دهد که به دنبال کالای خاصی است که به نظر می‌رسد بالاخره آن را پیدا می‌کند و وارد مغازه می‌شود؛ مغازه‌ای که کالاهای متنوعی از برند ایرانی مورد نظر دختر را دارد:« این پلوپزها چند است؟» بدون هیچ اما و اگری قصد خرید پلوپز را دارند اما فروشنده که انگار یک مشتری واقعی پیدا کرده‌است، قصد دارد که باقی اجناس این برند خوشنام ایرانی را هم به دختر جوان و خانواده‌اش ارائه کند اما راه به جایی نمی‌برد:« نه؛ شنیدم فقط پلوپزهای این برند ایرانی خیلی خوبه.» و بدون دردسر و معطلی، پلوپز یک میلیون و پانصد هزارتومانی ایرانی‌شان را برمی‌دارند و از مغازه خارج می‌شوند.
در جواب سوال ما که آیا همه جهیزیه‌ات را ایرانی می‌خری هم می‌گوید: «اگر کیفیت داشته باشد بله؛ وگرنه که از نظر قیمت، با مدل‌های خارجی‌اش هیچ تفاوتی ندارد.» با این حساب، اگر پلوپز یک جهیزیه ایرانی، یک میلیونی و ۵۰۰هزار تومان باشد، با چه حساب کتابی می‌شود همه خرید را با ۳۰ میلیون تومان جمع کرد؟
در انتظار ارزانی
از تنها دست‌فروشی که در منطقه به چشم می‌آید و خرده‌ریزهایی مثل شانه و باتری می‌فروشد، سراغ کاسبی قدیمی و خوش‌صحبت را می‌گیریم؛ او هم بدون مکث و بدون حرف، سرش را به سمت مغازه‌ای کوچک در پاساژ پشت سرش برمی‌گرداند و به کاسب آن مغازه اشاره می‌کند که هوای ما را داشته باشد.
او از روزهای اوج بازارشان در زمان ممنوعیت ورود کالاهای کره‌ای می‌گوید:« در آن زمان، شوک بزرگی به بازار وارد شد؛ با اینکه قیمت‌ها بالا بود و همچنان هم رو به افزایش، اما مردم خرید می‌کردند.» شاید از نبود کالا یا گران‌تر شدن آن ترسیده بودند:« تا همین یک هفته پیش هم اوضاع خوب بود.» اما او معتقد است که از همین چند روز پیش و زمانی که رئیس‌جمهور از رصد قیمت‌ها گفت و خبر از آینده‌ای روشن داده‌است، بازار در سکوتی عجیب فرو رفته و از رونق ایستاده‌است:« حالا نزدیک به یک هفته‌ای می‌شود که مردم فقط برای اطلاع از قیمت‌ها و تحقیق و بررسی کالاها به بازار می‌آیند.» آنقدر که ممکن است سه روزی یک فاکتور هم ننویسند. اتفاقی که هم برای مغازه‌دارهایی که ماهی بییشتر از ۲۵ تا ۳۰میلیون تومان اجاره می‌دهند نگران‌کننده است و هم نشان از وضعیت بلاتکلیف خانواده‌ها برای خرید و تهیه لوازم‌برقی جهیزیه عروس‌شان می‌دهد.
اما پس اگر نمی‌خرند چه کار می‌کنند: «واقعیت را بگویم؟ مدام در حال پرس‌وجو برای پیدا کردن ارزان‌ترین نوع کالا هستند؛ دیگر دغدغه‌شان از کیفیت به سمت قیمت رفته‌است.» این در حالی است که به قول خودشان، تا همین سه چهار سال پیش این‌طور نبود و کیفیت محصول، اولین اولویت خانواده‌ها بود: «کارمندی که ماهی چهار تا شش‌میلیون تومان حقوق می‌گیرد، چطور می‌تواند یک یخچال ۲۰میلیون تومانی بخرد؟» و با خنده تلخی ادامه می‌دهد آن هم فقط یخچال که البته بهترین یخچال موجود در بازار نیست.
اما کمی گشت‌وگذار در بازار لازم است که بفهمیم این‌ها فقط حرف یک نفر و دو نفر نیست؛ حرف همه اصطلاحا امین‌حضوری‌هاست. مثلا یکی از فروشنده‌هایی که اجناس مغازه‌اش نسبتا کامل از تنوع جنس و برند است، می‌گوید پیش از این و در سال ۹۷ و ۹۸ مردم می‌توانستند یک یخچال سایدبای‌ساید خارجی را به قیمت ۱۵ تا ۲۰میلیون تومان تهیه کنند اما حالا باید همان مقدار پول را بدهند و کالای ایرانی بخرند: «ما که در جریان روزبه‌روز قیمت‌ها هستیم، از این حجم از افزایش قیمت، متعجبیم.» حالا واقعا ممکن است چیزی که گران شده، ارزان شود؟
یک خرید ۱۰۰ میلیونی
اینجا و در سه‌راه امین‌حضور، رنگ رخسار مشتری‌ها خبر می‌دهد از سر درون‌شان؛ البته اگر بشود با زحمت فراوان، کسی را به‌عنوان مشتری پیدا کرد. به نظر می‌رسد این روزها پیدا کردن مشتری نه‌فقط برای ما که برای فروشنده‌ها هم خیلی سخت شده‌است. حالا اگر بعد از لحظات طولانی، بخت یارمان باشد و خانواده‌ای را در انتهایی‌ترین مغازه یک پاساژ پیدا کنیم، نگفته پیداست که صرفا برای پرس‌وجو از قیمت و دریافت اطلاعات از برندهای مختلف خودشان را به بازار لوازم‌خانگی رسانده‌اند: «ما قصد خرید داریم ولی هنوز وام‌مان را نگرفته‌ایم؛ یعنی برای وام ازدواج درخواست داده‌ایم که در حال تکمیل روند اداری‌اش است.»
وام ازدواجی ۷۰ تا صدمیلیون تومانی که به قول کاسبان امین‌حضور، تبدیل به تنها چراغ روشن خانواده‌ها برای تهیه جهیزیه شده‌است. فروشنده همان مغازه که به زوج جوان مشاوره می‌دهد می‌گوید کسانی که وام ازدواج گرفته‌اند، کمی با خیال راحت خرید می‌کنند: «بله؛ با صدمیلیون تومان می‌‌توانند یک خرید خوب داشته باشند و یک جهیزیه آبرومند و معقول تهیه کنند.» اما مگر جهیزیه فقط وسایل آشپزخانه است؟ آن‌هم فارغ از ظرف و ظروف آشپزخانه که خودش دنیای دیگری و قیمت‌هایش، عالم دیگری دارد.
اما به قول کاسبان که حسابی تجربه‌دار شده‌اند، همه حساب و کتاب مشتری‌های اینجا، روی وام ازدواجی است که با هزار امضا و ضامن، به دست زوج‌های جوان می‌رسد؛ که اگر وامی در کار نباشد، خریدشان خیلی سخت می‌شود و فقط به دنبال ارزان‌ترین‌ها هستند. این را وقتی مطمئن شدیم که مادر و دختری فهرست کوچکی از خرده وسایلی را که به قول خودشان از خریدهای جهیزیه باقی مانده بیرون آوردند تا آن را با مانده مبلغ وام ازدواج تهیه کنند؛ اما انگار کار سختی در پیش دارند: «یک اتو، چای‌ساز و جاروبرقی مانده‌است؛ فکر می‌کردم با هفت هشت میلیون جمع می‌شود ولی نمی‌شود.»
ایرانی یا خارجی؟ مساله این است!
در بازار اگر مشتری قصد خرید فقط کالای ایرانی را داشته باشد، لزوما دست روی ارزان‌ترین کالاها نگذاشته‌است، چراکه برخی از برندهای ایرانی، از رقیب خارجی خودشان گران‌تر هستند؛ آن‌هم با تفاوتی فاحش و چشمگیر. این را یکی دیگر از فروشندگان جوان و پرحوصله بازار می‌گوید و ادامه می‌دهد: «مثلا وقتی کسی می‌تواند با ۱۰میلیون تومان، ظرفشویی خارجی بخرد، چرا باید ۱۵میلیون بابت همان کالا اما ایرانی‌اش هزینه کند؟»
البته که برای نظرش درباره کیفیت کالای ایرانی، مثال نقض‌های متعددی وجود دارد؛ مثلا یکی از مشتری‌ها می‌گوید تجربه نشان داده‌است که برخی از کالاهای ایرانی، واقعا کیفیت بالایی نسبت به همتای خارجی خودشان دارند. مرد فروشنده قانع می‌شود و حق را به او می‌دهد اما همچنان بر موضعش درباره قیمت پافشاری می‌کند: «حتی اگر از لحاظ کیفیت یکی باشند، باز هم این درست است کالایی که در داخل کشور تولید شده، از جنس مشابه خارجی‌اش گران‌تر باشد؟ خب، بسیاری از مردم هم وقتی می‌بینند کالای خارجی ارزان‌تر است، خارجی می‌خرند.»
کف داریم تا کف
اما اغراق نیست اگر بگوییم بهانه سر زدن به بازار لوازم خانگی در سه‌راه‌امین‌حضور، تازه‌ترین اظهارات اکبر پازوکی، دبیر اتحادیه لوازم‌خانگی بوده‌است. او از کف قیمت یک جهیزیه تمام ایرانی به مبلغ ۳۰میلیون تومان و سقف قیمت ۹۰میلیون تومانی گفته‌است؛ موضوعی که آن را با فروشندگان متعددی در میان گذاشتیم و با خنده‌های عجیب و غریب‌شان روبه‌رو شدیم:« ۳۰میلیون تومان؟ مگر اینکه لباسشویی را از مدل سطلی که متعلق به زمان پدر و مادرها یا حتی مادربزرگ‌هایمان است، بگیریم و یخچال خانه را هم از یخچال‌های کوتاه قدی که مناسب مغازه‌ها و محل کار است انتخاب کنیم؛ آن‌وقت شاید کسی بتواند با ۳۰میلیون تومان، برخی وسایل برقی را تهیه کنی.» آن‌هم اگر آبمیوه‌گیری و غذاساز و... را از فهرست خریدهایش حذف کند.
خلاصه‌اش این است که مسؤولان در حالی قیمت جهیزیه متوسط تمام ایرانی را ۵۰ تا ۶۰میلیون توصیف کرده‌اند که مشاهدات ما در کف بازار لوازم‌خانگی امین‌حضور نشان می‌دهد این رده قیمت، در کف خرید و معمولی‌ترین‌ها قرار دارد؛ آن‌هم نه فقط ایرانی، چرا که برخی خارجیها از مدل ایرانی‌شان ارزان‌تر هستند.
نرگس خانعلی زاده - جامعه / روزنامه جام جم
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: جهیزیه سه راه امین حضور ۳۰میلیون تومان میلیون تومانی میلیون تومان بازار لوازم خانواده ها شان می دهد یک جهیزیه امین حضور مشتری ها ارزان تر مغازه ها قیمت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۷۶۴۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چای ایرانی رنگ حمایت گرفت
تکتم بهاردوست - پس از برنج ،چای دومین محصول استراتژیک استان گیلان به شمار می رود که از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است. به طوری که ۹۰ درصد باغهای چای کشور دراین منطقه و ۱۰درصد مابقی درمازندران قرار دارد.
نزدیک به یک دهه است که کشت چای در مزارع استان گیلان به شدت روبه افول گذاشته است .درسالهای اخیر مشکلاتی همچون واردات بی رویه چای، عدم انجام به موقع تعهدات و پرداخت مطالبات از سوی دولت و نبود برنامه مشخص برای احیای باغات چای،درکنار کلی مشکل ریز و درشت دیگر باعث شده ناراحتی و نارضایتی برخی از چایکاران شده است.
احیای اراضی چای
در همین رابطه رئیس سازمان چای کشور در گفت‌وگو با خبرنگار قدس در خصوص وضعیت برداشت و میزان تولید برگ سبز چای شمال کشور، اظهار داشت: طبق آخرین آمارهای موجود بالغ بر ۲۸۲۱۰ هکتار باغ در دو استان گیلان و مازندران وجود دارد که از این میزان بالغ بر ۲۲۲۱۰ هکتار در دست بهره‌برداری است. ۹۵ درصد ارقام مذکور برای گیلان و بقیه در مازندران است.
حبیب جهان ساز با بیان اینکه طی چند سال اخیر بخشی از اراضی چای شمال کشور احیا شده است اظهار داشت: تقریباً ۶ هزار هکتار اراضی چای غیرفعال دیگر در شمال کشور داریم که با مدیریت و اقدامات حمایتی می‌توان آنها را نیز احیا کرد.
خاطرنشان کرد: اکنون سطح زیرکشت چای شمال کشور به ۲۲ هزار هکتار رسیده که در سال‌های گذشته این میزان حدود ۱۵ هزار هکتار بوده است.
رئیس سازمان چای کشوردر ادامه و در پاسخ به این سئوال که تولید چای در سال گذشته نسبت به سال ۱۴۰۱چقدر افزایش داشته است و برای تولید و برداشت سال جاری چه پیش بینی دارید توضیح داد: تولید برگ سبز چای در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ بالغ بر حدود ۳۰ درصد افزایش داشته است و میزان برداشت امسال نیز با توجه به وضعیت باغات، زمان شروع بهره‌برداری و پیش‌بینی آب و هوا حدود ۱۴۵هزار تن برگ سبز براورد می شود.
افزایش میزان خرید برگ سبز
وی در توضیح میزان گردش مالی تولیدات چای در سال ۱۴۰۲ افزود: میزان بهای برگ سبز چای در سال ۱۴۰۲ بیش از ۱۸۵۰۰ میلیارد ریال فقط از بابت خرید برگ چایکاران بوده و میزان فروش چای خشک بر اساس مشاهدات میدانی به ۲ برابر رقم فوق می‌رسد.
در ادامه جهان ساز در توضیح وضعیت واردات چای و اینکه تا چه میزان باعث از رونق افتادن بازار داخلی شده است گفت: با توجه به تولید داخلی و مصرف زیاد چای در کشور کسری نیاز مصرفی کشور باید از طریق واردات تأمین شود. و چون تقریبا همیشه این کسری نیاز مصرفی وجود داشته است همواره مجبور به واردات چای از کشورهای دیگر بوده ایم که طبیعتا در صورت واردات بیش از نیاز بازار داخلی دچار اختلال خواهد شد که این نیز با تنظیم میزان ثبت سفارش و اعمال تعرفه در چند سال اخیر واردات را در حدودی که مخل بازار نگردد نگه داشته است.
وی افزود: بازرگانان ایرانی سال گذشته برای تامین نیاز داخلی، ۴۲ هزار تن چای خشک به کشور وارد کردند که در مقایسه با سال قبل‌تر ۶۸ درصد کاهش داشت از آن جایی که مصرف چای کشور سالانه حدود ۱۰۰ هزار تن و تولید چای داخلی ۳۰ هزار تن در سال است، برای جبران این کمبود باید چای خشک به کشور وارد شود.
کاهش واردات چای
رئیس سازمان چای کشور از کاهش ۶۸ درصدی واردات چای به کشور در سال ۱۴۰۲ در مقایسه با سال ۱۴۰۱ خبر داد و افزود: در سال گذشته ۴۲ هزار تن چای به ارزش ۲۲۹ میلیون دلار به کشور وارد شد. هر سال، ۵۰ درصد چای وارداتی برای تامین مصرف داخل از کشور هند، ۲۵ تا ۳۰ درصد آن از سریلانکا و بقیه از دیگر کشورها مانند کنیا وارد کشورمی شود.
وی در ادامه با اشاره به تعداد چایکار در دو استان گیلان و مازندران گفت: طبق آخرین آمارها بالغ بر ۴۵ هزار کشاورز در دو استان گیلان و مازندران در کار کشت چای هستند که مطابق مساحت ۹۵ درصد آن اختصاص به گیلان دارد.
حبیب جهانساز با اشاره به اعلام وزیر جهاد کشاورزی مبنی بر بدهی کشور سریلانکا به ایران و واردات کالا با تهاتر به کشورافزود : به ازای این بدهی، ۷۰ میلیون دلار محصولات کشاورزی و کالا وارد کشور شد که ۸ هزار و ۵۶۱ تن معادل ۵۰ میلیون دلار آن چای بود.
وی در توضیح میزان صادرات چای و نحوه قیمت گذاری آن گفت:متاسفانه میزان تولید چای ایرانی آن اندازه نیست که در بازار جهانی مانند کشورهای هند وکنیا که دارای تولیداتی بسیار بالاتر از کشور ما (به ترتیب ۴/۱ میلیون و ۴۵۰ هزار تن) هستند خودنمایی کند.
خرید تضمینی
بخش اعظم چای داخلی در ایران به فروش می‌رسد و بخش دیگری از تولید بنا به ملاحظاتی بر کشورهای همسایه صادر می‌شود.در خصوص بخش دوم سئوالتان هم باید بگویم که قیمت‌گذاری چای تابع عوامل متعدد شامل هزینه تولید، قدرت خرید مردم، قیمت کالای رقیب و هزینه‌های بازاریابی می شود.
شیوه های حمایتی
جهانساز در ادامه و در خصوص حمایت از چایکاران و مشکلات چای کاران در گیلان و مازندارن توضیح داد: در خصوص حمایت از چایکاران مهمترین شیوه حمایت خرید تضمینی کل محصول چایکران با نرخ‌های معین شده است و در کنار آن از طریق ارائه تسهیلات ارزان قیمت به چایکاران و کارخانه‌داران پشتیبانی لازم را به عمل می‌آورد.
در حوزه چایکاران از طریق صندوق حمایت از توسعه صنعت چای وام سرمایه در گردش متناسب با سطح باغ و چایکار اعطا می‌شود. علاوه بر آن در خصوص انجام عملیات سرباغی طبق توصیه کارشناسی و تهیه ماشین‌آلات و ادوات مرتبط با تولید چای اعم از برداشت و هرس نیز به چایکاران تسهیلات ارزان قیمت پرداخت می‌گردد.کارخانه‌داران نیز وام‌های سرمایه در گردش و توسعه و تجهیز دریافت نموده‌اند.
وی در توضیح اینکه تا کنون چه کارهایی در این زمینه انجام شده است گفت: سازمان چای کشور با توجه به ماهیت زنجیره‌ای تولید چای که بخش‌های کشاورزی، صنعت و بازرگانی آن از هم جدایی ناپذیرند برنامه جامعی تهیه نموده که در صورت تأمین اعتبارات پیش‌بینی شده برابر اهداف آن در جهت ارتقای کمی و کیفی چای داخلی گام‌های موثرتری برداشته خواهد شد.
جهانساز در اشاره به جایگاه توریسم گردشگری چای و ضرورت پرداختن به آن افزود: گردشگری چای به عنوان عامل تکمیلی و با در نظر گرفتن کلیه شرایط در رویکردی جامع قابل استفاده است. در این خصوص تعدادی از باغداران و کارخانه‌داران اقداماتی برای استفاده چند کارکردی از منظره، استراحتگاه مشاهده تولید و خرید محصول چای انجام داده‌اند.
به عنوان عامل تکمیلی و با در نظر گرفتن کلیه شرایط در رویکردی جامع قابل استفاده است. در این خصوص تعدادی از باغداران و کارخانه‌داران اقداماتی برای استفاده چند کارکردی از منظره، استراحتگاه مشاهده تولید و خرید محصول چای انجام داده‌اند.
رئیس سازمان چای کشور افزود: خرید تضمینی برگ سبز چای با توجه به حساسیت و آسیب پذیری آن بهترین راهکار برای حمایت از چایکاران می‌باشد که این سیاست سابقه‌ای حدود ۷۰ ساله در ایران دارد و هر بار که دولت از انجام آن خودداری کرده بحران‌های آسیب زننده‌ای برای کل این صنعت بروز کرده است.
منبع: روزنامه قدس
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود